Kelimeler: geç

Geç kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

1. Eve geç gelir oldu.

2. Akşam geç yattık da ondan...

3. Yok canım, o kadar geç değil!

4. Bu gece gene geç vakitlere kalırsa çıldınrdı.

5. Karısının sustuğunu biraz geç fark etti ve:

6. Rukiye Mollaya un deyivermiş de geç kalmış.

7. Hakikate biraz geç döndü ve içini çekerek doğruldu.

8. Gittiğimiz yerde hep; haydi anne, gidelim artık, geç oldu!

9. Haftada birkaç gün onlarda akşam yemeğine kalınıyor ve geç vakit eve dönülüyordu.

10. Kaymakam son günlerde pek meşguldü ve geç vakitlere kadar Şube Reisi ile kalıp, çalışıyorlardı.

11. Birkaç kere hep beraber Şahindelere gelip geç vakte kadar kaldılar ve evlerinden getirttikleri gramofonu çalarak eğlendiler.

12. Birkaç kere, annesinin ve babasının evde olmadığı akşamlar, Yusufu geç vakte kadar bekledi, o gelince önüne çıkıp:

13. İki tanesi aynı köyde geceyi geçirmeye karar vererek odaya birer yatak serdirdiler; diğer dördü yemekten sonra atlarına atlayıp bir müddet daha gittiler ve ancak geç vakit vardıkları köylerde kalıp uyudular.

14. Bunun için yorgun argın ve geç vakit eve dönen ve komşuların yaptığı ikramlar sayesinde canı hiçbir şey yemek istemeyen Şahinde, felaketine layık bir iştahsızlık ve perişanlık ile, çocuklarına bir vefakârlık misali vermekte idi.