Kelimeler: evden

Evden kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

1. Sanki evden buraya kadar koşarak gelmişti.

2. Evden ayrıldığı zaman hava açık ve soğuktu.

3. Ama Şakir Bey artık pek evden çıkmaz olmuştu.

4. Yusuf nereye gitmek istediğini, evden niçin çıktığını unutmuştu.

5. Bir evden bir eve giren iki kadın durup ona baktılar.

6. Mümkün olsa gündüzleri bu evden kaçacak, yahut bir köşeye saklanacaktı.

7. Köylere gidip belki de haftalarca evden uzaklaşınca, karısı, Şahinde ile beraber kalacaktı.

8. Halbuki onlara ne olduğunu ve birçok dostları bu evden uzaklaştıran sebebi bilmiyor değildi.

9. Salâhattin Beyin hastalığı ve Yusuf un evden gitgide uzaklaşması Şahindeyi tamamen başıboş bırakmıştı.

10. Hemen gidip Muazzezi evden almak, kimseye bir şey söylemeden, bilmediği bir tarafa gitmek istiyordu.

11. Mütemadiyen gülen ve şarkı söyleyen arkadaşların yanı bu sessiz ve soğuk evden daha mı sıkıcıydı!

12. Evde başkaları da duyup bir şey sanacak, beni de, anamı da evden kovacaklar diye yüreğim titriyordu.

13. Kübra, başından geçenleri anlattığı gün, akşam üzerine doğru, Yusuf, evden çıkmış, Şerif Ağanın oğlu Alinin dükkânına gitmişti.

14. Bazı günler sabahtan akşama kadar evden çıkmıyor, kâh bir nakışla meşgul olan Muazzezi seyrediyor; kâh babasının kitaplarını karıştırıyordu.

15. Şu anda kafasında bir tek düşünce vardı: Kaçmak, evden uzaklaşmak, oraya dönüp Muazzeze şu suali sormamak: Neyi canın isteyecek, neyi?

16. Hacı Etem kahvede pastıra oynamaya gitmek için evden çıkmıştı, fakat Yusuf la karşılaştıktan sonra hemen döndü, Hilmi Beylerin evine giderek iki saat kadar kaldı.

17. Kâh on sene evvel Muazzeze söylediği bir sözü, kâh birkaç gün evvel, evden giderken, Şahindenin kendisine karşı aldığı tavırları düşünüyor, bilhassa son zamanlara ait birtakım küçük ve ehemmiyetsiz vakaları, hayret verecek bir vuzuhla hatırlıyordu.