Kelimeler: yusuf

Yusuf kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

141. Yusuf ancak birkaç saniye sonra intikal ederek:

142. Yusuf anlamadığını gösteren bir tavırla omuzlarını silkti:

143. Yusuf biraz şaşkın bir tavırla başını sallıyordu.

144. Yusuf bir gün öğleye doğru eve geldi.

145. Yusuf bir yaylıya binip gelmiş, kızı almış.

146. Yusuf bizim kızı kendine nikâh mı etti?

147. Yusuf bu esnada hep karısına dikkat ediyordu.

148. Yusuf, bu sözün nasıl ağzından çıktığına şaştı.

149. Yusuf da bir şey söyleyecek halde değildi.

150. Yusuf dere yatağındaki bu nebat mahşerine sokuldu.

151. Yusuf ellerini arkasına kavuşturmuş, hızlı hızlı gidiyordu.

152. Yusuf gömleğinin yakasını çözdü ve ceketini çıkardı.

153. Yusuf gözleri yarı kapalı ve terleyerek yürüdü.

154. Yusuf içinde hafif bir ürperme duyarak sordu:

155. Yusuf, işçilerin dilini de herkesten iyi anlıyordu.

156. Yusuf Kaymakamın sözlerini düşündü, fakat hiçbirini hatırlayamadı.

157. Yusuf korkuyla onu sarstı: Nen var Muazzez?

158. Yusuf onunla karşı karşıya gelmiş kadar heyecanlandı.

159. Yusuf pek tabii hissini veremeyen bir lakaytlıkla:

160. Yusuf şaşkın ve sapsarı kapının önünde duruyordu.