Kelimeler: yalnız

Yalnız kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

1. Yalnız kendisine dayanan, yalnız kendisinin olan bir yeri...

2. Beni nasıl yalnız bırakacaksınız?

3. Fıkaraları nasıl yalnız bırakayım...

4. Yalnız annem istiyor galiba!

5. Yalnız bir yerlerim acıyor.

6. Ne diye onu yalnız bıraktım?

7. Yalnız Muazzezin çehresi birdenbire değişmişti.

8. Yalnız sana birkaç sözüm var.

9. Yalnız seferberlik çok geniş tutuluyor...

10. Acı acı gülerek: Keşke yalnız kalsa!

11. Yalnız bu sefer biraz fazla uzadı!

12. Yalnız değilim ki, annem de var.

13. Yolu yalnız arabanın çıngırağının sesi dolduruyordu.

14. Bereket versin, Anadolunun bu yalnız kendisine mahsus dertleri yanında bunların gene yalnız kendisine mahsus çareleri vardır.

15. Yalnız Alinin babasının uğraşması işi biraz uzattı.

16. Yalnız kadınlar işin fecaatini daha iyi görüyorlardı..

17. Ben onunla başa çıkmaya çalışırım; yalnız çok sıkılacağım.

18. Kaymakam dudaklarını büktü: Ehemmiyeti yok canım, sordum yalnız!

19. Yalnız, benim artık daha fazla uğraşmaya takatim kalmadı.

20. Yalnız hep bu yatakların kenarında duran bohçaları yoktu.