Kelimeler: sabah

Sabah kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

1. Sabah ola hayır ola...

2. Bizim imam bu sabah nikâhlarını kıydı.

3. Ben her sabah yukarı kata çıkar, yatakları toplardım.

4. Bir sabah: Anne, dedi, başım dönüyor, yataktan kalkamayacağım...

5. Ertesi sabah Kaymakamın evinin önü mahşer gibi kalabalıktı.

6. Ertesi sabah Yusuf daireye gider gitmez bir odacı: Yusuf efendi, sizi Kaymakam Bey istedi!

7. Oyun sabah ezanları okunurken bitti: Salâhattin Bey kendisine Hilmi Beyin uzattığı bir avuç parayı eliyle ve bitkin bir tavırla iterek:

8. Yusuf haftada, on beş günde bir, yorgun ve harap bir halde geliyor, bir gece kaldıktan sonra, sabah ezanıyla beraber tekrar yola düzülüyordu.

9. Sabah karanlığında, soğuktan büzülmüş, kollarında ufak bir ekmek sepeti ve sırtlarında çocukları ile, gülünç bir ücret mukabilinde çalışmak için kasabanın sokaklarından zeytinliklere akın eden bu sarı benizliler kafilesi, onun merakını çekiyordu.

10. Bu vaziyetten en çok sıkılan ve ne olduğunu, ne olacağını bir türlü anlayamayan Muazzez, her sabah ve her akşam Yusufu tek başına bulup konuşmaya karar veriyor, fakat bazen cesaretsizliği, bazen de Yusufun yorgunluktan bitkin bir halde eve gelip derhal yatağa girişi yüzünden bunu bir türlü yapamıyordu.