Kelimeler: akıl

Akıl kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

1. Onların işlerine akıl erdiremiyordu.

2. Bir akıl biliyorsan söyle de onu yapayım.

3. Sonra insan ancak her hususuna akıl erdirebildiği şeyleri söylemeliydi, halbuki

4. Akşam üzeri Aşağıçarşıdan geçerken uzun zamandan beri görmediği Hacı Rifatın İhsana rastladı ve ondan akıl sordu.

5. Bu o kadar tabii olmuştu ki, karısına kızmayı bile akıl etmiyor, yalnız gitgide artan bir merakla:

6. Şahinde minderin üstüne büzülmüş oturuyor, mahallenin çocuklarından birini çağırıp :hükümete göndermeyi, Salâhattin Beye haber verdirmeyi akıl edemiyordu.

7. Kendi evinde olan biten işler hakkında dışardan duydukları ile kanaat etmek, adamcağıza güç geliyordu ama, Yusuf tu bu, işlerine pek akıl ermezdi...

8. Salâhattin Beyin bu esnada en az işine yarayan şeyler, mantık ve akıl gibi bazen pek gülünç ve aciz oluveren büyük isimli vasıtalardı.

9. Bu evde ikinci planda kalmaktan bıkmış, çocukların kendisine hiç ehemmiyet vermeyen tavırlarından sinirlenir olmuştu: Bu sıkıntılı ve feci hallerinde bile kendisine gelip danışmayı, hiç olmazsa onunla bir çare düşünmeyi akıl edemeyişlerine büsbütün kızıyordu.