Kelimeler: namuslu

Namuslu kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

1. Namuslu tanınan komşular ve ahbaplar bunlarla münasebeti kesmişlerdi.

2. Kızcağızımı da namuslu bir esnafa verirsem içim büsbütün rahat eder.

3. Fakat babalarından ziyade, birinci sınıfta zikredilen namuslu kabadayı ların himayeleri bunları korur.

4. Ceza Reisi çok namuslu, hakperest bir adam olduğu halde, kumara biraz yüzü yoktu.

5. Bunlar çok kere orta halli veya fakir, fakat namuslu ailelerin çocuklarıdır; ya bir esnafın yanında çıraklık, yahut da babalarına yardım ederler.

6. Ah, ölmeden evvel evladının namuslu birine vardığını görse ve gözleri arkada kalmasa, o zaman bu yorgun hayattan aynlmayı, hatta biraz isteyecekti de...

7. Tongaya basmayı pek sevmediği ve namuslu kalmak niyetinde olduğu için ziyafetlere, davetlere pek aldırış etmez, çok itimat ettiği, hukuk mezunu birkaç avukat ve bazen de Ceza Reisi ile sessiz sessiz içmeyi tercih ederdi.