Kelimeler: kübra

Kübra kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

1. Kübra kapının yanına gelmişti.

2. Kübra onlara bakarak sustu.

3. Kübra kapının dışında oturmuş, Baba!

4. Kübra, kızım, Muazzez senin kardeşindir.

5. Kübra nın annesi de sokulmuştu:

6. O gece Kübra hasta mıydı?

7. Kızım, Kübra; sen başına gelenleri söyle!

8. Kübra başını önüne eğmiş, yere bakıyordu.

9. Yusuf, Kübra ile anasını odaya çağırdı.

10. Haydi Kübra, doğrul azıcık, Yusuf Ağa geldi!

11. Kübra ile bana küçük bir oda verdiler.

12. Bu anda Kübra yerinden fırlayarak ona doğru koştu:

13. Kübra ile anası ise evde iki hayal gibiydiler.

14. Kübra ile anasının Hilmi Beylerle ne alakası var?

15. Kübra küçük vücudundan beklenmeyecek bir sertlikle başını silkti.

16. Kübra nın annesi bir müddet tereddüt ettikten sonra:

17. Yusuf Kübra nın sarı yüzünü görünce biraz kendini topladı.

18. Ben, şu başımıza sardığımız derdi, Kübra mıdır, nedir, onu söylüyorum.

19. Kübra yavaşça, başını bile kaldırmadan: Yazık olur, Muazzezi onlara vermeyin!

20. Biraz sonra bizim deli arabacı: Kübra, biz gidiyoruz, gel topla eşyaları!