Kelimeler: çocukların

Çocukların kelimesi cümle içinde nasıl kullanılır?

1. Çocukların çoğu ramazanda oruç tutar, namaz kılarlardı.

2. Aralarındaki buzun çözülmesi için ilk adımı çocukların atması lazımdı.

3. Birkaç sokak saptıktan sonra da kulağına çocukların bağırışı geliyordu.

4. Mahalle bunlardan yaka silker ve uslu çocukların en yıldıkları bunlardır.

5. Bu cuma gezintileri de mahalledeki çocukların pek mühim eğlencelerinden biri idi.

6. Yusuf, etrafta ses çıkarmadan bakakalan çocukların yanından ağır ağır çekildi, eve döndü.

7. Bir aralık aklına Muazzezi kaçırdığı gün, öğleyin eve gelirken çocukların kovaladıkları arı geldi.

8. Gündüzün hükümet işleri, gece de rakı meclisleri, onun yüzünü çocukların, bazen haftalarca görmemelerine sebep oluyordu.

9. Burada çocukların büyük adamlar gibi, muhtelif sınıfları, muhtelif grupları vardı ve bu tasnifte büyüklerinkinden çok farklı esaslar gözetiliyordu.

10. Daha ilerde, bir sürü boş oduncu eşeğinin kımıldamadan bekleştikleri meydanda, çocukların, ellerinde bol yapraklı kavak dallarıyla, eşekarısı kovaladıklarmı gördü.

11. Rumelili ihtiyar bir hizmetçi, çocukların önüne bir iki kap yemek kor, ondan sonra odasına giderek uyur, onları keyiflerine bırakırdı.

12. Hiç kimseye haber vermeden ikisinin beraberce köye gitmelerinin en iyi çare olduğunu ve babaları ayaklarına gittikten sonra çocukların inat etmeyeceklerini, mümkün olduğu kadar açık bir şekilde karşısındakine izah etti.

13. Bu cuma gezintilerine, çok kere her evde bulunan kuzular da beraber götürülür, onlar bol otlu bir yerde yayılırlarken, çocukların bir kısmı yemek hazırlamak, ateş yakmak, bir kısmı da arkta yıkanmakla meşgul olurlardı.

14. Bu evde ikinci planda kalmaktan bıkmış, çocukların kendisine hiç ehemmiyet vermeyen tavırlarından sinirlenir olmuştu: Bu sıkıntılı ve feci hallerinde bile kendisine gelip danışmayı, hiç olmazsa onunla bir çare düşünmeyi akıl edemeyişlerine büsbütün kızıyordu.